خاندانی که نسل اندر نسل به ایران لطمه های جبران ناپذیری زده اند و هنوز به درستی مورد نقد قرار نگرفته اند
ادوارد براون:
ايرانيان بزرگان در گذشته را مطلق و مقدس
انگاشته و باب نقادي دربارة آنها را مسدود مي كنند
يكي از عادات ايرانيان، افسوس گذشته خوردن است. از جمله پيوسته از درخشندگي و عظمت مقام علمي و ادبي گذشتگان سخن مي گويند و مقام علمي و ادبي معاصران را در برابر آنان ناچيز مي شمرند.
ايرانيان در مجلس ها و محفل ها يا در صحبت هاي دو نفري هرگونه عيب جويي و نقد آثار گذشتگان را خبط و گناه مي دانند و انتقاد كننده به ساحت آنان را نمي بخشند. (1)
همه مي گويند كه ديگر ايران كساني را به بلندپايگي رودكي، فردوسي، انوري، خيام، نظامي، ناصرخسرو، مولوي، سعدي، حافظ، جامي و غيره نخواهد ديد. (2)
--
مطالب مرتبط:
ايراني از نگاه انيراني - فهرست مطالب
--
پي نوشت:
1. ايراني هنوز نتوانسته است نسبت به سنت ادبي خود بينش انتقادي داشته باشد. جهت نگاه ايراني از شاعراني كه ادوارد براون نيز بدانها اشاره داشته است آميخته با تأييد و تحسين است و به ندرت ايراني از چنين افرادي بينش انتقادي عرضه مي كند. مهرداد جوانبخت.
2. براون، ادوارد. يك سال در ميان ايرانيان – منصوري، ذبيح الله. كانون معرفت. تهران. ص123.
مطالب مرتبط |
|
|
|
|
اشتراک گذاری
