کاشی با طرح دختر ایرانی متعلق به دورۀ صفویه (موزۀ لوور فرانسه)
افول سفرنامه هاي مربوط به ايران پس از دورۀ صفويه
از سال 1735 تا 1800 ميلادي، تنها بخش ناچيزي از كل سفرنامه هاي مربوط به كشورهاي مشرق زمين به ايران اختصاص دارد كه در توجيه آن مي توان علل زير را برشمرد:
1. از سقوط سلسلۀ صفويه، تا ظهور سلسلۀ قاجاريه اغتشاش و ناامني سراسر قرن هجدهم ميلادي را در ايران دربر گرفته و روابط ايران با كشورهاي اروپايي مختل گرديد، به طوري كه مسافران اروپايي گهگاه و جسته و گريخته به ايران سفر كرده اند.
2. عامۀ مردم اروپا كه هميشه مفتون مشرق زمين بودند، در چين و هندوستان موضوعات جالب ديگري يافتند و خيل پژوهشگران و جهانگردان راهي آن مناطقِ آسيايي شدند.
3. كشف راه دريايي جنوب افريقا نيز به تدريج موجب انزواي ايران شد. با بهره گيري از اين راه، ايران بخشي از امتياز و اهميتي را كه به واسطۀ واقع شدن بر سر راه ارتباط بين شرق و غرب ايفا مي كرد به مرور از دست داد. از سوي ديگر روابط بازرگاني ايران و هندوستان تحت الشعاع پيشرفت تدريجي استعمارگرانِ انگليسي در هند رو به كاهش نهاد.
4. تأثيرات فرهنگي ايران بيش از يك صد سال (از 1660) بر انديشۀ شاعران، درام نويسان، فيلسوفان و كلاً انديشمندان اروپايي خصوصاً فرانسوي ها اثر گذاشت. تنوع و غناي منابع و امكانات ايران چنان بود كه توانست حس كنجكاوي جهانگردان، شرق شناسان، نويسندگان و فيلسوفان را ارضا كند. به عبارت ديگر طول مدت اين دوران قابل توجه بوده و افول آن نيز قابل تأمل است.
5. ظهور شيوه ها و گرايش هاي جديد ادبي و اجتماعي نيز در اروپا، واپسين عامل افول اشتهار و رونق سفرنامه هاي مربوط به ايران است.
--
مطالب مرتبط:
ايراني از نگاه انيراني - فهرست مطالب
گفتار3- ايراني پژوهي در دورۀ صفويه (ایران در اوج) - قسمت دوم ....... رونق بازرگاني و صنعت در ايران
گفتار3- ايراني پژوهي در دورۀ صفويه (ایران در اوج) - قسمت چهارم ...... جذابيت تمدن و فرهنگ ايران
گفتار3- ايراني پژوهي در دورۀ صفويه (ایران در اوج) - قسمت ششم ...... جاذبۀ توريستي و مهمان نوازي
مطالب مرتبط |
|
|
|
|
اشتراک گذاری
نظرات